ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ –αντίστοιχα θα μπορούσαν να αναφέρονται όλοι οι Επιστήμονες της Ελλάδος- ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ
Στη δύσκολη αυτή στιγμή για την Ελλάδα και τους πολίτες της, όλοι και όλα δοκιμάζονται. Τη μεγαλύτερη δοκιμασία και «βύθιση» περνάει η παραγωγική «ραχοκοκαλιά» της ελεύθερης αγοράς, οι άνθρωποι της επιστήμης, της τεχνικής και της εργασίας, άνθρωποι του καθημερινού μόχθου.
Αιχμή του δόρατος, η κατασκευή, δημόσια και ιδιωτική. Με ένα πλήθος εκατοντάδων επαγγελμάτων να πλήττονται καίρια από την πολύμορφη και διαρκή κρίση. Με το εισόδημα να «εξανεμίζεται» διαρκώς, τις θέσεις απασχόλησης να αντικαθίστανται από θέσεις απογοητευμένων – κυρίως νέων ανθρώπων- ανέργων, και ένα κράτος που από τη μία «δαιμονοποιεί» το επιχειρείν και τον ελευθεριο-επαγγελματισμό, και από την άλλη, «αρμέγει» στην κυριολεξία από μία «αποκαμωμένη, ισχνή πλέον αγελάδα» που δεν τις δίνουν εμπιστοσύνη, περιβάλλον και κίνητρα για να παράγει.
Τις τελευταίες δεκαετίες της Αναπτυξιακής πορείας της χώρας, η συνεισφορά αυτού του τομέα, του κατασκευαστικού, ήταν σταθερά, πάνω από το 20% του ΑΕΠ.
Σε μία περίοδο κρίσης, πως μπορεί να εμφορηθεί ο κόσμος από «ελπίδα» όταν δεν υπάρχει «νέα εκκίνηση»; Και πως μπορεί να υπάρξει «νέα εκκίνηση» όταν δεν αυξηθεί το ποσοστό των Δημοσίων Επενδύσεων, ώστε, και οι εγχώριες δράσεις και έργα σε επίπεδο ΟΤΑ αλλά, και οι συγχρηματοδοτούμενες μέσω ΕΣΠΑ να «τρέξουν» γοργά, τονώνοντας την απασχόληση και το εισόδημα στην αγορά και, πολλαπλασιάζοντας τα οφέλη για την Ελλάδα και τους πολίτες της;
Και βέβαια, είναι ιστορικά καταγεγραμμένο ότι, στον σημαντικό αυτό τομέα για την Αναπτυξιακή – Οικονομική και Κοινωνική- πορεία της Ελλάδος, η προμετωπίδα είναι ο Τεχνικός κόσμος της χώρας, με πρώτους τους μηχανικούς και τον θεσμοθετημένο Τεχνικό Σύμβουλο της πολιτείας και της κοινωνίας, το Τεχνικό Επιμελητήριο!
Τους διπλωματούχους μηχανικούς, την κορυφή της τεχνικής πυραμίδας αλλά, και όλους τους συναδέλφους τεχνικούς που συμμετέχουν – και πρέπει να συμμετέχουν με διακριτό ρόλο και αντίστοιχες των σπουδών επαγγελματικές αρμοδιότητες- στο παραγόμενο τεχνικό έργο.
Ένα έργο πολυσύνθετο, με προτεραιότητα στο Περιβάλλον και στον Άνθρωπο, με ότι αυτό περικλείει. Με την αναφορά στην Πολεοδομία και Χωροταξία, με την τεράστια τεχνογνωσία στις Δημόσιες υποδομές και Μεταφορές, με την απαραίτητη ραγδαία διείσδυση στις νέες τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών, με την εγγύηση στην Αντισεισμική Προστασία της χώρας, με την ανταπόκριση στην πολιτική προστασία των κοινωνιών, με την ορθολογική τοποθέτηση στην διαχείριση των πόρων (υδατικών, ενεργειακών), με την αποτελεσματική τεχνοκρατική ματιά στην εξυπηρέτηση κοινωνικών αναγκών και στην ανάδειξη και προστασία του Πολιτιστικού Εθνικού πλούτου, στις Τουριστικές υποδομές και σύγχρονες υπηρεσίες. Με την στήριξη της Βιομηχανίας, με την καινοτόμο υποστήριξη του αγροτικού και διατροφικού τομέα στις υποδομές του πρωτογενούς τομέα αλλά, και στον δευτερογενή της μεταποίησης,
Ένα έργο που πρώτιστα στηρίζεται στην Παιδεία και στη διαρκή εκπαίδευση των μηχανικών. Που επιτέλεσαν και επιτελούν ένα τεράστιας σημασίας και πολλαπλασιαστικής αξίας για τη χώρα μας έργο.
Ένα έργο στο οποίο στηρίζονται όλοι οι πολιτικοί παράγοντες για να αναδείξουν «την επιτυχή παρουσία τους» και να ζητήσουν την επιβράβευση.
Ένα έργο όμως, για το οποίο οι Έλληνες μηχανικοί, σε όποιο τομέα και αν απασχολούνται, είτε ως Δημόσιοι Λειτουργοί ή ως ιδιωτικοί υπάλληλοι, είτε ως ελεύθεροι επαγγελματίες μελετητές ή επιβλέποντες ή κατασκευαστές ιδιωτικών και δημοσίων έργων, «ματώνουν» καθημερινά μέσα από τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν λόγω της απαράδεκτης γραφειοκρατίας και της πολυδαίδαλης νομοθεσίας. Κύρια όμως, λόγω της απαξιωτικής αντιμετώπισης της επιστημονικής και επαγγελματικής τους ιδιότητας.
Η Επιστημονική γνώση αφενός συνθλίβεται και νομοθετικά εξισώνεται με άλλες τεχνικές βαθμίδες, μετατρέπεται σε «προϊόν-εμπόρευμα» με μόνο κριτήριο το χρήμα, την οικονομική προσφορά, και τελικά, ισοπεδώνεται μέσα από την λαϊκίστικη απόδοση όμοιων επαγγελματικών αρμοδιοτήτων. Και όλα αυτά, χάριν της μικροπολιτικής και ψηφοθηρικής σκοπιμότητας, παραμερίζοντας το Δημόσιο συμφέρον που επιτάσσει την εξασφάλιση οικονομίας, ποιότητας, ασφάλειας και δυνατότητας εύκολης και προσιτής στα οικονομικά δεδομένα των πολιτών, χρήσης των έργων και υποδομών.
Η πολιτεία, χρόνια τώρα, την προσφορά των μηχανικών στην Ανάπτυξη της χώρας την «ανταποδίδει» με διαρκή υποβάθμιση και απαξίωση τους. Προωθεί εξίσωση επαγγελματικών αρμοδιοτήτων, κατάργηση των ελάχιστων ( των πλέον χαμηλών στην ΕΕ) αμοιβών, μη θεσμοθέτηση εργαλείων που εξασφαλίζουν τον υγιή ανταγωνισμό (ΜΗ.ΣΥ.Ε.), υποβάθμιση του ρόλου των δημόσιων τεχνικών υπηρεσιών και ισοπέδωση-εξίσωση στην δημοσιοϋπαλληλική εξέλιξη, απαξιώνοντας έτσι, το Τεχνικό Επιστημονικό Δυναμικό της χώρας.
Και βέβαια, προστίθεται στα παραπάνω, και η αντισυνταγματική και αδικαιολόγητη «πειρατική καταλήστευση»» εκ μέρους του κράτους, των χρημάτων του ΤΣΜΕΔΕ, των χρημάτων των μηχανικών. Με διαρκή υποβάθμιση των παρεχόμενων ιατρικών και άλλων υπηρεσιών, με υποτίμηση των συντάξεων στο ύψος προ του 1980, με επιχειρούμενη κατάργηση των εργαλείων υποστήριξης του επαγγέλματος, κύρια των νέων μηχανικών ( εγγυητικές επιστολές, κλάδος πρόνοιας).
Η λειτουργία και η στάση της Πολιτείας διαχρονικά συνίσταται στα εξής πιο χαρακτηριστικά θέματα:
- Χρωστάει στο ΤΣΜΕΔΕ 450 εκ. ευρώ που δεν τα αποδίδει και, βάζει το «μακρύ χέρι» στα αποθεματικά του, πάνω από 4,5 δις ευρώ - χρήματα όχι από κρατική επιχορήγηση και κοινωνικούς πόρους αλλά των ίδιων των μηχανικών- για να κλείσει άλλες μαύρες τρύπες του χρέους.
- Με τον νόμο ΣΔΙΤ-Παραχωρήσεις και την εφαρμογή του χωρίς βασικές προϋποθέσεις, απαξιώνει τον ρόλο των έμπειρων δημόσιων τεχνικών υπηρεσιών ενώ ταυτόχρονα, «παραδίδει» τις μελέτες στην διακριτική ευχέρεια των ιδιωτών και των τραπεζών, απαλλάσσοντας τους κιόλας, από ασφαλιστικές εισφορές. ( στους δρόμους Ανάπτυξης προϋπολογισμού 7,8 δις ευρώ το ΤΣΜΕΔΕ έχασε εισφορές ύψους 156 εκ ευρώ που αντιστοιχεί σε ετήσιες εισφορές ασφάλισης 78.000 νέων (προ 5ετίας) μηχανικών ή, αν θέλετε, εισφορές 35 χρόνων από 1200 μηχανικούς!
- Με τα ΠΔ απονομής επαγγελματικών αρμοδιοτήτων σε απόφοιτους άλλης τεχνικής βαθμίδας ισοπεδώνει την ακαδημαϊκή αξιοκρατία και υποβαθμίζει την επιζητούμενη υπεύθυνη ποιότητα και πληρότητα στην παρεχόμενη τεχνική υπηρεσία.
- Με την μη θεσμοθέτηση του Μητρώου Συντελεστών Ιδιωτικών Έργων (ΜΗ.ΣΥ.Ε.) επιδεινώνει την αναρχία, την αναξιοκρατία και τον αθέμιτο ανταγωνισμό στην αγορά και αφαιρεί έσοδα από το ίδιο το κράτος.
- Με την μη κατάργηση δεκάδων φόρων στην οικοδομή και στην ιδιοκτησία ( όταν ο ΦΠΑ έχει ήδη εφαρμοσθεί) «αποδεκατίζει» και την τελευταία δυνατότητα να αναπτυχθεί ο κλάδος. Και μάλιστα, επιδεινώνει την κατάσταση με μία πολιτική γης χωρίς ολοκληρωμένα εργαλεία (κτηματολόγιο-δασολόγιο) αλλά, και αργή Πολεοδομική- Χωροταξική προσαρμογή, που μόνο τους κερδοσκόπους γης και χρήματος ευνοεί.
Δοκιμάζεται η Ελλάδα και η αντοχή των πολιτών και ημών των μηχανικών. Δοκιμάζεται όμως και η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητα του πολιτικού συστήματος και των πολιτικών.
Το επιστημονικό τεχνικό δυναμικό της Ελλάδος απαιτεί τον σεβασμό της ιστορικής και διαρκούς προσφοράς μας στον τόπο. Όχι άλλη απαξίωση κοινωνική και οικονομική. Απαιτεί μία πολιτική Αναπτυξιακή που είμαστε σίγουροι ότι, θα αποδώσει προστιθέμενη αξία σε επόμενες δράσεις που θα αποφέρουν απασχόληση, πλούτο, προκοπή.
Οι σκοπιμότητες, οι «στρογγυλές» κουβέντες, οι αποσιωπήσεις, τα ημίμετρα, το «χτύπημα στην πλάτη», η «πολιτική οσφυοκαμψία», οι, πάσης φύσεως συναλλαγές, η αποφυγή ανάληψης ευθύνης και δύσκολων αλλά, απαραίτητων αποφάσεων δεν ταιριάζουν στις περιστάσεις, δεν πρέπει να ταιριάζουν και στους σύγχρονους πολιτικούς, δεν ταιριάζουν σίγουρα, σε μας τους μηχανικούς. Σε μας που γνωρίζουμε να οραματιζόμαστε, να σχεδιάζουμε, να μελετούμε, να υλοποιούμε και να αποδίδουμε κάθε απαραίτητο έργο, όσο και δύσκολο αν φαίνεται στην πραγμάτωσή του.
Τολμήστε, περισσότερο από ότι μέχρι τώρα, περισσότερο από ποτέ. Δεν θέτουμε συντεχνιακά θέματα, ούτε σκεφτόμαστε με συντεχνιακή λογική. Γιατί, δίπλα, πίσω, μπροστά από τους μηχανικούς είναι όλη η κοινωνία, που απαιτεί όλα τα χρόνια από το ΤΕΕ και από τα μέλη του, την ενημέρωση, την άποψη, τη βοήθεια και την πρωτοπορία. Και ανταποκριθήκαμε σ’ αυτό.
Δεσμευτείτε ότι εγγυάστε την αξιοπρεπή και αξιοβίωτη παρουσία μας.
ΚωνσταΝτίνος Διαμάντος
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Τ.Ε.Ε. Κεντρ. & Δυτ. ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
